Het stukje ´ongeneeslijk´ heeft er flink ingehakt

‘De diagnose blijft natuurlijk vreselijk. Vooral het stukje ´ongeneeslijk´ heeft er flink ingehakt. Ik heb met mijn vriend enorm hard gehuild. Wij zijn naar mijn schoonouders gegaan, omdat we merkten dat we het alleen even niet meer aan konden. Die steun van mijn vrienden en familie helpt enorm. Zij begrijpen mij heel goed.’

Kleine gebaren

‘Ik weet precies bij wie ik voor wat kan aankloppen. Ik kan altijd bij vrienden en familie terecht. Ook waardeer ik het als ik ineens een kaartje krijg van iemand die dichtbij me staat met bijvoorbeeld: ‘ik ben trots op je’. Het zijn de kleine dingen die net wat meer moeite kosten, dan bijvoorbeeld een appje.’

Genieten

‘Als ik iets positiefs moet noemen aan mijn diagnose, is het dat ik bof met de mensen om mij heen. Je wil stiekem altijd wel weten of je omringd bent met de juiste mensen. Ik weet dat nu zeker en daar ben ik heel blij mee. Ik ben veel hechter geworden met mijn familie. Dat komt, denk ik, omdat je elk moment beleeft alsof het de laatste keer kan zijn. Ook als ik met vriendinnen ben, geniet ik enorm. Ik geniet veel meer van zulke momenten, dan ieder ander daarvan kan genieten. Je wordt je heel bewust van de kleine en mooie dingen in het leven. Als de zon schijnt en ik de energie heb om een klein stukje te lopen, word ik daar heel blij van.’

Eva was 26 jaar en had uitgezaaide longkanker. Ze is op 30 november 2024 overleden. Lees het hele verhaal van Eva en volg haar ervaringen op haar instagram Longeneeslijk.