Erica, 75 jaar

Fer hoestte veel. ‘Het is misère’ zei de longarts al snel. Het bleek uitgezaaide longkanker. Fer besloot zich niet verder te behandelen en ging naar huis. ‘Ik ga voor kwaliteit van leven.’ aldus Fer. Zijn vrouw Erica vertelt hoe over deze periode: ‘Fer hield de regie en bleef helder, tot het einde.’

Denis, 76 jaar

Op zijn 49ste begon het bij Denis te ‘rommelen’ in zijn hart. Hij kreeg twee hartinfarcten en onderging meerdere operaties. Tot de arts hem vertelde dat er geen behandeling gericht op genezing meer mogelijk was. In opgeven gelooft Denis, inmiddels 76, niet. Lees zijn verhaal hier.

Lieke Marsman, 34 jaar

In haar boek ‘Op een andere planeet kunnen ze me redden’ beschrijft Lieke Marsman haar ervaringen. Het boek bevat essays en dagboekfragmenten over haar leven sinds ze weet dat ze niet beter wordt.

Henriëtte, 64 jaar

De borstkanker van Henriëtte bleek in 2020 terug, en ongeneeslijk. De dag dat ze te horen kreeg dat ze niet meer beter zou worden was voor haar en haar gezin ‘horror.’ Nu 4,5 jaar later gaat het redelijk goed met haar, al is het leven met de dood in zicht niet altijd makkelijk.

Henriëtte, 64 jaar

De borstkanker van Henriëtte bleek in 2020 terug, en ongeneeslijk. Nu 4,5 jaar later werkt ze nog steeds als verzorgende IG in de wijkverpleging. 'Mijn werk geeft mijn leven ook zin op dit moment.’ Lees haar verhaal hier.

Jannie, 65 jaar

Jannie (65) werkt als praktijkverpleegkundige bij de Zonnehuisgroep Noord en heeft als aandachtsveld palliatieve zorg. Ze kreeg kanker aan haar galwegen. Nu ze in de laatste fase van haar leven is wil ze graag vertellen wat nodig is als je ongeneeslijk ziek bent.

Astrid, 67 jaar

De vader van Astrid was 87 jaar, hij had galwegkanker. Door zijn ziekte had hij veel last van vocht in zijn buikholte (ascites). Astrid: ‘de huisarts kwam elke twee dagen thuis om vocht uit de buikholte te halen’.

Astrid, 67 jaar

De moeder van Astrid werd opgenomen in een hospice. Na 4,5 maand moest ze vertrekken. Ze is overleden in een verpleeghuis. Astrid: ‘Voor ons was het een heftige tijd, helaas met ook veel discussie.’

Bob, 93 jaar

Bob is 93 jaar, heeft dementie en is meerdere keren gevallen. Hij ervaarde in het voorjaar van 2024 migraine-achtige pijnen. De grootste oorzaak lag in zijn mond. Tine: ‘Nadat de tandarts is geweest heeft hij nog een mooie zomer gehad.’

Bob, 93 jaar

Bob en Tine zijn al 48 jaar samen. Bob is 93 jaar, heeft dementie en zit nu in de allerlaatste fase van zijn leven. Hij eet en drinkt bijna niet meer. Tine: ‘Dat was een enorme omslag. Daar had ik het een dag heel moeilijk mee.’

Martijn heeft NET-kanker, een zeldzame vorm waarbij de tumoren overal in het lichaam ontstaan. Welke behandelingen krijgt hij en hoe gaat hij om met zijn ziekte? 

Alida, 60 jaar

Alida (60) heeft amyloïdose: een zeldzame ongeneeslijke ziekte. Haar hart en nieren zijn beschadigd. Om de drie weken krijgt ze infusen om de weerstand tegen infecties te verhogen.

Annemeike, 57 jaar

Annemeike Tan (57) heeft uitgezaaide longkanker. Soms slaan de behandelingen aan, andere keren niet. Hoe gaat ze hiermee om?

Marie-Louise, 65 jaar

Aften, blaren, pijn, kapotte mondhoeken en de mond bijna niet meer open krijgen. Marie-Louise had na haar tweede behandeling voor haar lymfeklierkanker (Non Hodgkin) heel erg last van haar mond.

Martijn, 39 jaar

Op zijn 36e kreeg Martijn de diagnose NET-kanker. Hierdoor moest hij stoppen met zijn werk als functioneel beheerder. Toch vond hij een nieuwe manier om te werken.

Douwe, 47 jaar

Hoe vertel je je kind dat je niet meer beter wordt en waarschijnlijk overlijdt aan jouw ziekte? Douwe heeft darmkanker en schreef samen met zijn vrouw een kinderboek hierover.

Nurjanah over 'Leven tot het laatst'

Als jonge vrouw was het lange tijd de vraag of ze haar ziekte zou overleven. Nu, 23 jaar later, is ze er nog en hoe. Ze is weliswaar snel vermoeid en heeft slokdarm- en longklachten. Maar leven doet Nurjanah Bruggeman (46).

Gerrit, 64 jaar

Gerrit heeft een zeldzame soort van longkanker. Het begon met pijn in zijn arm. De pijn werd niet minder. Tot hij een speciale behandeling chordotomie kreeg. ‘Ik durf te zeggen dat de behandeling dagen aan mijn leven heeft toegevoegd.’

Marjolein

Marjolijn is een jonge vrouw met een licht verstandelijke beperking. In 2021 werd zij ziek en kreeg zij te horen dat het ongeneeslijk is. Marjolijn helpt nu anderen met haar ervaring.

Peter, 53 jaar

Peter was 34 jaar toen gedacht werd dat hij een beroerte had. Het bleek geen beroerte maar een hersentumor. Nu is hij 53 jaar. ‘Tegen mijn dokter ben ik duidelijk geweest: reanimeren hoeft voor mij niet meer.’

Bianca, 48 jaar

Bianca haar man Peter heeft een hersentumor. Zij leven er al 19 jaar mee. Hij gaat nu langzaam achteruit. ‘We blijven altijd kijken naar wat nog wel kan, in plaats van wat niet meer kan.' Lees Bianca's verhaal hier.

Lia, 60 jaar

Lia heeft een hersentumor, gliobastoom. Zij werkt mee aan de campagne 'Leven tot het laatst'. Lees haar persoonlijke verhaal hier.

Sharon, 55 jaar

Sharon Persijn is één van de patiënten die sinds 12 oktober te zien is in de tv-commercial van de campagne ‘Leven tot het laatst’. Zij heeft de auto-immuunziekte sclerodermie. 

Raymond, 77 jaar

Raymond Blessing is één van de patiënten die sinds 12 oktober te zien is in de tv-commercial van de campagne ‘Leven tot het laatst’. Hij heeft sinds 2018 longfibrose. 

Bidjai

Bidjai Rangoe heeft Chronische myeloïde leukemie (CML). Hij wordt niet meer beter. Hoe gaat Bidjai om met zijn ziekte?

Carin

Marco krijgt de diagnose alvleesklierkanker, drie weken later overlijdt hij op 56-jarige leeftijd. Zijn vrouw Carin vertelt over de intense laatste fase van hun leven samen.

Dorine

Ben hield tot het einde regie over zijn leven: van stoppen met behandelen tot zijn eigen sterfdatum. Toen Ben op 16 september 2022 overleed, was dat volgens zijn vrouw Dorine ‘met een enorme glimlach’. Dorine bleef achter, heel verdrietig, maar ook dankbaar dat haar man het einde kreeg dat hij wenste.

Bas, 62 jaar

Bas ontmoet zijn vrouw Bea als ze al Parkinson heeft. Bas vertelt over zijn relatie met Bea van ruim 25 jaar en hoe ze nog fijne jaren samen hadden. Bas stopt vroegtijdig met werken en zorgt ook veel voor haar.

Ate, 71 jaar

Ate (71) heeft prostaatkanker. Hij schrijft elke dag ongeveer 350 woorden op zijn blog. Ate had onlangs heel veel last van pijn. ‘Als ik zo veel pijn heb, schrijf ik ook wat negatiever.’

René, 64 jaar

René (64) heeft uitgezaaide prostaatkanker en wordt niet meer beter. Zijn arts, oncoloog dr. Pieter van den Berg, moedigde hem aan om mee te doen aan de LoveLife Run. Lees het verhaal van René hier.

Max, 65 jaar

In 2012 kreeg Max (65) een hartinfarct. Na zijn hartinfarct kreeg hij de diagnose hartfalen. Dat kwam hard bij hem aan. Maar Max klaagt niet. Hij praat over wat hij wel kan. Lees zijn verhaal hier.

Joost is 59 jaar en heeft uitgezaaide longkanker. Hoe gaan vrienden en kennissen hiermee om? En hoe beleeft Joost deze aandacht?

Jegor, 32 jaar

Jegor is 33 jaar, en heeft een hersentumor. Jegor was te zien in de televisieserie Over Mijn Lijk. Op Overpalliatievezorg vertelt hij over de zorg die hij krijgt en hoe hij leeft met de dood in zicht.

Esther, 65 jaar

Toen Esther een bobbel in haar borst ontdekte was het al snel duidelijk: ongeneeslijke, uitgezaaide borstkanker. Esther wordt ondersteund door de zorgverleners in het ziekenhuis én thuis.

Esther, 65 jaar

Toen Esther (65) hoorde dat ze ongeneeslijke, uitgezaaide borstkanker had, was dat andere koek. ‘Opeens keek ik de dood in de ogen.’ Esther komt in contact met een in palliatieve zorg gespecialiseerde verpleegkundige. Dat helpt haar en haar gezin heel erg.

Daphne, 27 jaar

Daphne was 23 jaar toen ze een bobbeltje in haar borst ontdekte. En het bleek erger dan ooit verwacht: haar borstkanker was zo uitgezaaid dat Daphne niet meer beter wordt. ‘Het voelt alsof mijn jeugd is afgepakt.’

Joost, 58 jaar

In februari 2022 kreeg Joost Stolker de diagnose uitgezaaide longkanker. En met de kanker kwam ook de pijn, en de angst voor de pijn.

Anouk, 54 jaar

Twee jaar na haar behandelingen bleek de borstkanker van Anouk toch uitgezaaid. Ze wil doorgaan met leven. En voor haar is dat werken, sporten en afspreken met vrienden en familie. 'Ik wil blijven sporten, om fit te blijven en mijn conditie zo goed mogelijk te houden.'

Erik, 63 jaar

Erik is een topsporter en voelt zich kerngezond. Maar hij bleek doodziek: uitgezaaide prostaatkanker. Hij kan niet meer genezen. ‘Iedereen kan die verkeerde kaart trekken.’

Waheeda, 57 jaar

Palliatieve zorg noemt Waheeda (57) liever zelfzorg: de verantwoordelijkheid nemen voor de manier waarop zij haar leven en behandelingen inricht. Al twee jaar onderzoekt ze hoe zij het beste met de kanker kan samenleven. En deze kennis deelt ze actief met anderen

Kevin, 26 jaar

Kevin heeft de ziekte van Duchenne, een ongeneeslijke spierziekte. Lukte het hem jaren geleden nog om verre reizen te maken, nu haalt hij zijn geluk uit andere dingen, zoals whisky’s proeven. Voor Kevin is het duidelijk: het leven houdt niet op als je ongeneeslijk ziek bent.

Joost heeft uitgezaaide prostaatkanker. Hij is getrouwd met Gerda. Zij helpt hem waar ze kan, maar soms lukte het niet meer. Zij krijgen hulp van een vrijwilliger.

Margriet, 67 jaar

Margriet was een gezonde vrouw van 57 jaar toen zij na het sporten ineens een hevige pijn kreeg. Het bleek niercelkanker, met uitzaaiingen. ‘Ik vier alles. Ik heb het geluk dat ik de uitzondering mag zijn en nog leef. Daar geniet ik elke dag van.’

Julian, 20 jaar

Op zijn 10e krijgt Julian te horen dat hij ongeneeslijk ziek is. Aan de tumor in zijn hersenstam kunnen artsen niets doen. Hij weet meteen: Hier kan ik niets aan veranderen. Dan kan ik maar beter gewoon doorgaan en zien wat er komt.

Gijs en Marieke

De vader van Marieke (82) wordt vergeetachtiger en krijgt moeite met dagelijkse taken. Al snel wordt de ziekte dementie vastgesteld. Hij weet één ding zeker: hij wil nooit naar een verpleeghuis. En dat gebeurt niet. Hij sterft drie jaar later thuis door euthanasie. Zijn dochter Marieke en huisarts Gijs vertellen hierover.

Roos heeft lymfeklierkanker. De kanker groeit langzaam, maar is niet te genezen. Roos onderzoekt goed welke behandelingen ze wel of niet wil.

Waheeda, 57 jaar

Het leven van Waheeda (56) kwam helemaal niet tot stilstand toen zij de diagnose uitgezaaide kanker kreeg. Integendeel. Om haar levenslust en levenskracht te uiten schreef ze alles op, voor zichzelf en om met anderen te delen. Dat is nu een boek geworden.

Kasper, 61 jaar

Kasper kreeg verschillende tegenslagen in zijn leven, toen de grootste klap kwam: hij heeft een ongeneeslijke, zeldzame vorm van kanker. Hij wordt niet meer beter. Hij raakte in een depressie en stootte de mensen die het dichtst bij hem stonden af, zoals zijn vrouw Margo. ‘Het was een fuik waar ik niet meer uit kon zwemmen.’

Kasper, 61 jaar

Kasper heeft een zeldzame kanker (NET kanker), graad 2 met meerdere uitzaaiingen. Hij wordt niet meer beter. ‘Iedereen weet dat hij of zij ooit doodgaat. Maar als je dit te horen krijgt, moet je er ineens heel bewust mee omgaan.’

Jeanny, 73 jaar

Jeanny (73) heeft twee levenswijsheden geleerd. Deze wijsheden wil ze graag doorgeven. Het heeft haar geholpen, ook toen haar man te horen kregen dat hij niet meer beter werd, en moest nadenken over zijn levenseinde.

Annette, 57 jaar

De man van Annette heeft uitgezaaide slokdarmkanker. Hij wordt niet meer beter. Het is een verwarrend, maar ook waardevolle tijd voor Annette: ‘Omdat hij nu kiest voor het leven – en niet de hele tijd stil staat bij de dood, genieten we extra van het leven.'

Peter

Peter heeft de ziekte van Parkinson. Hij heeft veel steun aan zijn vrouw, kinderen en vrienden. 'Ik vind het moeilijk om hulp te vragen. Als ik hulp vraag, betekent het vaak dat er meer rottigheid aankomt.'

Diana, 65 jaar

Morela heeft ALS en woont op Curaçao. Haar nicht Diana neemt een groot deel van de zorg op haar vanuit Nederland. Lees haar verhaal hier.

Saskia, 57 jaar

Saskia heeft uitgezaaide longkanker. Haar huisarts, een verpleegkundige van de thuiszorg en een casemanager van hospice Bardo begeleiden haar en haar man thuis. ‘Ik ben 57 jaar en ik kom dit jaar te overlijden. Ik kan boos en bang blijven, maar ik doe nu liever leuke dingen.’

Pieter, 57 jaar

Charlotte had uitgezaaide blaaskanker en overleed zeven maanden na haar diagnose. Haar man Pieter vindt het een gemis dat er nooit over palliatieve zorg is gesproken. ‘Ik heb maar één weekend echt afscheid van haar kunnen nemen.’

Janet, 62 jaar

Janet hoorde bijna twintig jaar geleden voor het eerst dat ze borstkanker had. In 2019 bleek de kanker terug. ‘Als je eerder ziek bent geweest, kan je de tweede klap beter hebben.’

Fatos, 53 jaar

De vader van Fatoş had dementie. Hij werd opgenomen in drie verschillende verpleeghuizen. ‘Ik wil dat zorgverleners de mens zien en leren kennen. Ik wilde dat mijn vader kon zijn wie hij was. Dat hij gezien werd.’

Anje, 57 jaar

Anje (57) heeft borstkanker met uitzaaiingen in haar lever, buikvlies en ruggenwervel. Ze heeft veel last van vocht in de buikholte (ascites). ‘Elke week komen er liters uit.’

Conny, 54 jaar

Conny (54) had trombose. Onderzoek in het ziekenhuis wees de boosdoener aan: longkanker. ‘Ik had zoveel uitzaaiingen dat ze me niet konden bestralen.’

Esmeralda, 28 jaar

Esmeralda is 26 jaar als ze vage klachten krijgt. Stress denkt ze. Maar al snel blijkt het om eierstokkanker te gaan. Ze wordt niet meer beter.

Johan, 61 jaar

Alles viel voor Johan op zijn plek toen hij op zijn vijftigste te horen kreeg dat hij ADD (Attention Deficit Disorder) heeft. Hij werd op jonge leeftijd verslaafd aan roken, en heeft nu COPD. ‘Ik vond het lang moeilijk om te stoppen met roken.’

Pink, 58 jaar

Pink heeft borstkanker, onder andere uitgezaaid in haar rug. Ze had daardoor bijna een dwarslaesie. ‘Ik moet er nu niet aan denken dat ik een rolstoel terecht was gekomen. Maar misschien als het zo was, kon ik er ook mee omgaan.’

Pink, 58 jaar

Bij toeval ontdekte Pink (58) dat ze borstkanker had. Na vijf jaar was de kanker was uitgezaaid, en wordt Pink niet meer beter. ‘Ik ben in zeven jaar zeventien jaar ouder geworden.’

Caroline, 59 jaar

De man van Caroline heeft borstvlieskanker. De diagnose kwam totaal onverwacht. Caroline en haar man stonden midden in het leven en ze werkten beiden. ‘Mijn werk biedt afleiding maar geeft soms ook stress.’

Chrisje, 75 jaar

Chrisje kwam 75 jaar geleden ter wereld met een te klein hart. Daarnaast heeft zij sinds kort Alzheimer, een hersenziekte. ‘Dat ik 75 heb mogen worden, vind ik gewéldig'

Mary, 61 jaar

Marry kon niet meer goed slikken. Er bleek een tumor in haar slokdarm te zitten. Na twee jaar is de kanker uitgezaaid en wordt Marry niet meer beter. Vooral van de chemo viel ze erg af.

Marry, 61 jaar

Marry heeft uitgezaaide slokdarmkanker. Ze is heel open over haar ziekte. Dit zorgt voor mooie gesprekken met haar naasten. ‘Ik had de gesprekken van de afgelopen twee jaar niet willen missen.’

Marry, 61 jaar

Marry was net klaar met haar opleiding als verpleegkundige toen ze zelf ziek werd: slokdarmkanker. Na twee jaar later hoorde ze dat ze niet meer beter werd. Marry is al die tijd in het ziekenhuis aan het werk gebleven.

Wim (83) heeft uitzaaiingen van de prostaatkanker in zijn botten. ‘Mijn heup was gebroken, omdat de uitzaaiingen het bot letterlijk hadden weggevreten.’ Nu heeft hij last van te veel calcium in zijn bloed (hypercalciëmie).

Willeke, 53 jaar

Jaap overleed toen zijn kinderen 17 en 19 jaar oud waren. Willeke, zijn vrouw: ‘Ik praat met de kinderen over alles.’

Willeke, 53 jaar

Jaap had uitgezaaide galblaaskanker. Vanuit het ziekenhuis ging hij naar het hospice waar hij een maand later euthanasie kreeg. Zijn vrouw Willeke: ‘In die laatste periode deden we alles voor hem.'

De moeder van Tini was 95 jaar toen ze 'klaar was met het leven'. Voor euthanasie kwam ze niet in aanmerking. Ze besloot om te stoppen met eten en drinken. Tini: ‘Het was een zware periode, maar ook heel mooi en dankbaar.’

Michiel, 63 jaar

Michiel (63) heeft ALS. Mensen met ALS leven na de diagnose gemiddeld nog drie tot vijf jaar. Michiel: ‘Er is geen ontkomen aan. Daarom maak ik er het beste van. Palliatieve zorg helpt daarbij.'

Jolanda, 49 jaar

Jolanda (49) heeft COPD. Hoe COPD zich ontwikkelt, is voor iedereen verschillend. Jolanda: ‘Ik wilde jarenlang niet accepteren dat ik COPD had. Tot ik op de intensive care belandde. Mijn leven moest veranderen. Palliatieve zorg hielp mij bij die verandering.

Jannie, 68 jaar

Jannie (68) kreeg drie jaar geleden de diagnose uitgezaaide borstkanker. Daarmee begon haar leven in Tussenland, zoals ze dat zelf noemt. ‘Ik ben ziek en word niet meer beter. Goede zorg verbetert de kwaliteit van mijn leven.’

Peter

Peter is pleegvader van Leo, Leo had een verstandelijke beperking en is thuis met palliatieve sedatie overleden. ‘Ik ben blij dat we de laatste levensfase eerder besproken hadden, want in een crisissituatie kun je niet helder nadenken.’

Jenneke, 62 jaar

Het is alweer tien jaar geleden dat Jenneke te horen kreeg dat ze borstkanker heeft. Drie jaar geleden is de kanker uitgezaaid naar haar longen en botten. ‘In mijn medisch dossier stond ineens palliatief beleid. Daar schrok ik erg van.’

Jenneke, 62 jaar

Jenneke heeft uitgezaaide borstkanker. Ze is onder behandeling van het ziekenhuis. Ook krijgt ze zorg thuis: wijkverpleging en de huisarts komen regelmatig langs. ‘De zorg die ik thuis krijg, is fijn.’

Joop, 83 jaar

Joop heeft uitgezaaide prostaatkanker. Hij verblijft nu thuis met hulp van wijkverpleging, nachtzorg, de huisarts en vrienden en familie. 'De nachtzorg geeft me een soort rust. Soms zie ik ze helemaal niet, maar soms wel negen keer per nacht.’

De vader van Hilde had een psychiatrische ziekte, ontstaan in de jaren ‘60. Toen haar moeder alvleesklierkanker kreeg, ging het snel slechter met hen beiden. De palliatieve zorg die zij kregen, was heel verschillend. 'Mijn vader had ook recht op een comfortabel overlijden ondanks zijn psychiatrische ziekte.'

Carla's vader en schoonmoeder waren erg verward in de laatste fase van het leven. Ze hadden een delier. ‘Mijn schoonmoeder greep de hele tijd naar denkbeeldige pluisjes. En die moest ik in de prullenbak doen. En o wee, als ik het niet deed.’

Peter, 55 jaar

Peter had uitgezaaide slokdarmkanker. Aan het eind van zijn leven had hij heel veel pijn. Samen met de huisarts is besloten hem te sederen, palliatieve sedatie. Hedwig, zijn vrouw: 'Ik vind het een fijne gedachte dat hij ’s avonds niet wist dat dit de laatste nacht was.’

Diana, 64 jaar

Dinie was 25 jaar samen met Herma, toen zij – van het ene op het andere moment – doodziek werd. Herma werd opgenomen in het hospice. Dinie kijkt positief terug op de zorg die zij en Herma hebben gekregen in het hospice.

Dinie, 64 jaar

Van een kerngezonde vrouw naar sterven in een hospice in twee maanden tijd. Dinie (64 jaar) heeft nog steeds moeite met wat haar vrouw Herma is overkomen. Ze kan het een plekje geven, al blijft ze met vragen achter. ‘Ik weet niet of ik het echt goed heb gedaan.’

René, 50 jaar

René heeft nooit gerookt, altijd gesport en was kerngezond. Toch heeft hij longkanker met uitzaaiingen in vijf organen. Hij staat positief in het leven en probeert het leven na zijn diagnose zo goed mogelijk in te vullen. Hij en zijn gezin worden hierbij ondersteund door onder andere het Helen Dowling Instituut (gespecialiseerd in psychologische zorg bij kanker).

René, 50 jaar

René kwam eerder terug van vakantie toen hij zich niet lekker voelde en een druk op zijn borst had. In sneltreinvaart volgden er onderzoeken, ziekenhuisopnames en slecht nieuws-gesprekken. René bleek een zeldzame vorm van longkanker te hebben. Het was uitgezaaid in vier organen. Inmiddels is de vijfde uitzaaiing gevonden: in zijn hoofd.

René, 50 jaar

René is 50 jaar en kreeg ineens een longembolie. Hij had nooit gerookt, altijd gesport en was kerngezond. Het bleek domme pech, hij heeft longkanker met uitzaaiingen in vijf organen. Hij heeft veel last van bijwerkingen van zijn medicijnen, waaronder diarree. ‘Je zit meer aan huis gekluisterd.’

Nanno, 70 jaar

Nanno heeft uitgezaaide blaaskanker. Hij heeft moeite met het woord ´palliatief´ en zou eerder spreken van chronisch ziek.

Marloes, 31 jaar

Marloes heeft borstkanker met uitzaaiingen in de botten. De onzekerheid of de palliatieve behandelingen aanslaan, samen met de bijwerkingen van haar ziekte en medicijnen maakten haar en haar vriend onzeker. ‘De kanker stond tussen ons in.'

Marloes, 31 jaar

Marloes heeft borstkanker met uitzaaiingen in de botten. Door de bijwerkingen van haar medicijnen heeft ze weinig zin meer in seks. Ze heeft zelf naar een seksuoloog gevraagd. ‘Er is nooit naar gevraagd door mijn zorgverleners. Dus moest ik zelf de drempel over.’

An

Bijna 17 jaar nadat er bij An borstkanker werd vastgesteld, bleek de ziekte alsnog uitgezaaid te zijn. Ze komt nu al negen jaar voor behandeling in het ziekenhuis. ‘Ik dacht dat ik snel dood zou gaan. Maar de eerste acht jaar had ik nauwelijks klachten en ons leven ging door, bijna als vanouds.’

Nina, 41 jaar

Nina bleek onverwacht ernstig ziek, ze heeft uitgezaaide baarmoederhalskanker. Na een aantal pittige behandelingen probeert Nina nu leuke dingen te plannen. Zo kijkt ze, samen met het gezin, uit naar een mooie reis naar Indonesië.  

Nina, 41 jaar

Toen Nina hevig vaginaal bloedde, dacht ze niet aan kanker. Helaas bleek dat het uitgezaaide baarmoederhalskanker was. ‘Ik wil nu weer fit worden omdat we een reis gepland hebben. Ik wil weer kunnen backpacken.'

Nina, 41 jaar

Nina heeft uitgezaaide baarmoederhalskanker. Een onverwachte klap voor iedereen. Tijdens haar chemobehandelingen had ze veel last van bijwerkingen. '‘De somberheid heb ik als het moeilijkst ervaren. Door de lichamelijke klachten voel je je zo verrot.'

Nina, 41 jaar

Nina is ongeneeslijk ziek: ze heeft baarmoederhalskanker, stadium vier. Ze spreekt de psycholoog uit het ziekenhuis elke zes weken. ‘Ze staat niet voor of achter me maar echt naast me.’

Monique haar moeder en tante leden beiden aan dementie. Het ziekteproces van beiden was totaal verschillend en Monique was als mantelzorger nauw betrokken. 'Dementie is een slopende ziekte. Je probeert recht te doen aan de zieke, maar soms kan dat gewoon niet.'

Monique haar moeder en tante leden beiden aan dementie. Samen met haar zus heeft Monique voor haar moeder en tante gezorgd. 'Ik ben weleens uit mijn vel gesprongen en heb staan schreeuwen tegen mijn moeder.'

Yvian, 49 jaar

Yvian hoorde eind 2021 dat haar longkanker is uitgezaaid naar haar nieren, lymfe en hals. Ze heeft twee jongvolwassen dochters die ze zo veel mogelijk meeneemt in haar proces.

Yvian, 49 jaar

Yvian heeft uitgezaaide longkanker. Ze doet mee aan een studie in de hoop haar leven te verlengen. Tijdens deze behandeling kreeg ze last van koorts.

Yvian, 49 jaar

Yvian heeft uitgezaaide longkanker. Haar prognose is maanden, als de behandeling niet aanslaat. Yvian en haar dochters hebben een duidelijk beeld bij haar overlijden en uitvaart.

Mara, 29 jaar

Mara is getrouwd met Stef. Toen ze net samenwoonden, kreeg Stef een zware epileptische aanval. De oorzaak: een hersentumor. En na die aanval waren er meer. Hun relatie verandert.

Mara, 29 jaar

Mara is getrouwd met Stef. Toen ze net samenwoonden, kreeg Stef een zware epileptische aanval. Stef was toen 23 jaar. De oorzaak: een hersentumor. Op dit moment is Stefs levensverwachting enkele maanden. Ze verblijven thuis.

Mara, 29 jaar

Mara is getrouwd met Stef. Stef heeft een hersentumor en heeft gespecialiseerde zorg nodig. Dit brengt soms financiële uitdagingen met zich mee.

Jolanda, 49 jaar

Jolanda (49) heeft COPD. Door haar benauwdheid en vermoeidheid kon ze haar eigen werk niet meer doen. Maar stilzitten is niets voor Jolanda. Zo is ze vrijwilliger bij het Longfonds, om andere lotgenoten te helpen.

Jolanda, 49 jaar

Jolanda (49) heeft COPD. Haar centrale zorgverlener is de longverpleegkundige in het Dijklander ziekenhuis. Het contact is goed en ze bespreken alles. ‘Ik kan altijd bij haar terecht’.

Jolanda, 49 jaar

Jolanda (49) heeft COPD. Door haar benauwdheid heeft ze weinig energie en kosten dagelijkse dingen haar veel moeite. Dat valt haar steeds zwaarder. Euthanasie is een mogelijkheid waar ze serieus over nadenkt.

Jannie heeft uitgezaaide borstkanker. Na haar diagnose komt ze in een soort 'tussenland': een overgangsgebied tussen leven en dood waarin je de weg niet kent en waarvan je de taal niet spreekt. Ze vraagt hulp aan een geestelijk verzorger.

Dankzij palliatieve zorg, gericht op kwaliteit van leven, genoot Joop zolang hij kon. 'We spelen monopoly tot we erbij neervallen!' aldus Joop. Bekijk zijn verhaal.

Eva, 24 jaar

Eva is 22 jaar als ze hoort dat ze een ongeneeslijke vorm van longkanker heeft. Haar longkanker is zeldzaam en pure pech. Ondanks de heftige diagnose, lukt het Eva om positieve punten te blijven zien.

Eva, 24 jaar

Op 22-jarige leeftijd kreeg Eva te horen dat ze een ongeneeslijke vorm van longkanker heeft. Haar ziekte en de behandelingen zorgen voor fysieke klachten, die haar dwingen om keuzes te maken. ‘Ik heb weinig energie, dus ik denk bewuster na waar ik het aan uitgeef.’

Eva, 24 jaar

Eva was 22 jaar toen ze de diagnose ongeneeslijke longkanker kreeg. De impact van haar diagnose op haar dierbaren is iets dat haar aangrijpt. 'Soms vraagt de arts wel kort hoe het met mijn vriend gaat, maar eigenlijk vind ik dat daar meer aandacht voor moet komen.'

Monique, 65 jaar

Monique zorgde haar hele leven voor anderen. Door haar ziekte is ze in de laatste fase van haar leven terecht gekomen en heeft ze binnenkort zelf hulp nodig.

Martijn, 31 jaar

Martijn had de ziekte van Duchenne. Hij haalde het maximale uit de tijd dat hij nog te leven had. Want dat kan, dankzij palliatieve zorg. Bekijk zijn verhaal.

José

Dankzij palliatieve zorg, gericht op kwaliteit van leven, kan José nog doen wat ze altijd deed. Iets blijvends achterlaten via haar schilderijen. Bekijk haar verhaal.

Lilian, 37 jaar

Lilian is 37 en net bevallen van haar eerste kind als ze vermoeidheidsklachten krijgt. Het blijkt ALS. 'Het allerliefste wil ik meer tijd met mijn zoontje. Dat kun je helaas niet kopen.'

Lenneke, 65 jaar

Zeven jaar geleden gaf de oncoloog Lenneke nog een jaar. Diagnose: eierstokkanker met uitzaaiingen in de longen. Lenneke is er nog steeds, en de kanker is stabiel. De arts heeft er geen verklaring voor. Lenneke ziet wel wat ervan komt.

Inke, 52 jaar

Inke (52) kreeg te horen dat ze uitzaaiingen heeft. De primaire tumor is niet gevonden. Ze heeft een team van specialisten om zich heen verzameld. Complementaire zorgverleners horen daar voor haar bij. ‘Ieder van mijn team helpt mij door dit proces heen.’

Inke, 52 jaar

Inke (52) kreeg te horen dat ze uitzaaiingen heeft. De primaire tumor is niet gevonden. Ze krijgt steun van veel mensen om haar heen. ‘Dat is een van de dingen die ik leer van dit traject. Wat is er veel liefde in de wereld.’

Inke, 52 jaar

Inke (52) kreeg te horen dat ze uitzaaiingen heeft. De primaire tumor is niet gevonden. ‘Ik wil nog steeds denken dat ik met mijn man minstens 80 jaar word.’

Jannie, 67 jaar

Jannie (67) heeft uitgezaaide borstkanker. Ze wordt niet meer beter, maar dood gaat ze voorlopig niet. Haar wensen in deze fase veranderen regelmatig.

Jannie, 67 jaar

Jannie (67) heeft uitgezaaide borstkanker. Ze wordt niet meer beter, maar dood gaat ze voorlopig niet. Zij vond onder andere steun bij lotgenoten.

Pieter, 68 jaar

Pieter (68) heeft een agressieve, ongeneeslijke hersentumor. Hij is erg open over zijn laatste levensfase hoe hij en zijn gezin hier mee omgaan.

Carla, 65 jaar

Voor Carla is het duidelijk, zij wil zelf beslissen over haar levenseinde. 'Als ik naar mezelf kijk, dan wil ik euthanasie. Ik heb hier ook met mijn naasten over gepraat. Voor iedereen is het duidelijk.'

Carla, 65 jaar

Carla heeft IPF, Idiopathische Pulmonale Fibrose. IPF is een aandoening die vaak pas wordt ontdekt als de klachten al duidelijk merkbaar zijn. Daardoor kom je al vrij snel na de diagnose in de palliatieve fase.

Helmie, 55 jaar

De vader van Helmie werd in de laatste fase van zijn leven begeleid door een geestelijk verzorger. Al snel werd hij een baken van vertrouwen in moeilijke tijden.

Max, 31 jaar

De vader van Max heeft uitgezaaide prostaatkanker. Tijdens het wekelijkse golfen kan hij goed met zijn vader praten over zijn keuzes en wensen in de laatste fase van zijn leven.

André (63) heeft COPD en zal niet lang meer leven. Het gesprek dat hij daarover met zijn longarts had, deed hem goed. ‘Geweldig dat hij er zo de tijd voor nam.’

Peter, 68 jaar

Als Peter een hernia heeft, ontdekken artsen ook uitzaaiingen bij zijn borstbeen. De ongelooflijke onzekerheid over zijn gezondheid en zijn toekomst ervaart hij elke dag.

Carin, 41 jaar

Carin had uitzaaiingen over haar hele skelet maar het was onduidelijk wat voor soort kanker het was (Primaire Tumor Onbekend).

Ria, 77 jaar

Als de man van Ria zijn diagnose uitgezaaide kanker krijgt, gaat het heel snel. Ze vertelt hoe zij omgingen met de tijd in het ziekenhuis en de zorg die zij en haar man in de laatste levensfase hebben ontvangen.

Patricia, 61 jaar

Patricia wist al lang dat ze COPD had. Toen ze aan de beurt was voor een longtransplantatie bleek dat ze leukemie had. Patricia heeft in de tussentijd ook nog longkanker gekregen. Toch staat ze enorm positief in het leven.

Patricia, 61 jaar

Benauwdheid en uitputting zijn Patricia's grootste vijanden. ‘Ik doe de hele dag aan topsport. Maar ik krijg er geen medaille voor.’ 

Veel gesprekken gaan op de automatische piloot. En dat werkt, totdat je op een dag wél iets bijzonders te melden hebt. Bijvoorbeeld dat je ongeneeslijk ziek bent. Dat vindt Hendrik soms wel lastig: '‘Door gesprekken over ziekte en dood uit de weg te gaan, doe je iedereen tekort'

Carla, 65 jaar

Carla wilde eigenlijk alleen maar nieuwe medicijnen tegen hooikoorts. Maar haar klachten hadden niets te maken met stuifmeel. Zo kwam ineens al heel snel in de palliatieve fase terecht. 

Hendrik, 72 jaar

Toen Hendrik hoorde dat hij prostaatkanker had, vertelde zijn arts dat hij zijn behoefte aan seksualiteit snel zou kunnen verliezen. Wat betekende dit voor hem?

Carla

Carla is 62 jaar en heeft de longziekte COPD. Haar laatste levensfase is aangebroken, hoe lang die duurt is onduidelijk.