Donderslag bij heldere hemel

‘In november was het linkerbeen van mijn man heel dik en rood. Onze huisarts verwees ons door voor een echoscopie. Een echo van de buik liet een klein verdacht plekje zien. Een scan en een biopt volgden. De uitslag kwam als een donderslag bij heldere hemel: een kleincellige tumor, waarschijnlijk door het lichaam opgeruimd maar met één uitzaaiing, linksonder in de buik. Kortom: Primaire Tumor Onbekend.’

Opslaan

Lees voor

Download Verstuur Translate

Palliatieve behandeling

‘Onze internist-oncoloog bevestigde de uitslag en vertelde dat mijn man ongeneeslijk ziek was. Hij sprak over palliatieve behandeling en vroeg of mijn man voor levensverlengende behandelingen wilde gaan. Hoe lang mijn man nog te leven had, kon hij niet vertellen. Misschien weken, maanden, maar zeker geen jaren. We besloten om met chemokuren te starten. Mijn man werd van de eerste chemokuur erg ziek.'

Communicatie

‘De communicatie met de zorgverleners was voor ons erg belangrijk. We werkten samen. Mijn man was ook eerlijk in wat hij voelde en wilde en zei dat ook tegen de arts en tegen mij. En hij vroeg alles wat onduidelijk was. Zo hielden we zelf de regie op het hele proces.’

Spanje

‘Op aanmoediging van de radiologe en onze huisarts zijn we half mei naar Spanje gegaan, naar het huis van mijn zus. We hadden een geweldige tijd, mijn man genoot! De vliegtuigmaatschappijen hielpen ons geweldig goed onderweg. Tijdens onze vakantie kreeg mijn man uitslag op zijn been. Het bleken uitzaaiingen te zijn. De kanker liet zich echt zien.’

Thuis sterven

‘Begin juni kreeg mijn man een hartinfarct en werd hij opgenomen in het ziekenhuis. Na een week in het ziekenhuis en in overleg met onze internist-oncoloog, is er met ons besloten dat mijn man thuis zou sterven. Aan alle afsluitende gesprekken die ik met de artsen heb gevoerd, heb ik dierbare herinneringen. Steeds werd de positieve houding, de humor, de hartelijkheid van mijn man genoemd, maar ook zijn slimme en doortastende vragen. Die gesprekken waren een lofzang op mijn man.’

Ruimte voor rouw

‘Mijn man heeft mij ruimte gegeven voor mijn eigen verwerking van alles. Met de kinderen en kleinkinderen voerde hij waardevolle gesprekken. Mijn man was niet bitter. Hij gaf ons de ruimte om zijn ziekte en het sterven te kunnen accepteren. Hij had geen pijn en is rustig gestorven.’

Dankbaar

‘Ik ben heel lovend en dankbaar over de zorg en de inzet van de oncoloog en de radiologe. Wij werden bij iedere stap betrokken. De radiologe belde mij na het overlijden van mijn man op om te vragen hoe het met mij ging. Ik ben ook heel lovend over de huisarts. Hij kwam in de laatste tien dagen elke dag. Of het nu weekend was of niet, hij was er. Chapeau. ‘

Lees het hele verhaal van Ria, 77 jaar en meer informatie over de zeldzame kanker PTO (Primaire Tumor Onbekend). 

Meer weten? Stel je vraag

Neem voor spoedeisende vragen en vragen over je persoonlijke, medische situatie altijd contact op met je eigen arts of verpleegkundige.