De geestelijk verzorger was mijn vader echt tot steun

Geestelijk verzorger met verpleegkundige achtergrond

'Wilt u een geestelijk verzorger ontvangen?', vroeg de verpleegkundige bij het intakegesprek van mijn vader in het ziekenhuis. Hij is wars van alles in de kerk gebeurt, dus dat hoefde niet van hem. 'Maar Tony is anders. Hij is van huis uit verpleger en kan ook met u praten over zaken die niet over geloof gaan', zei de verpleegster. ‘Oké, laat maar komen’, zei mijn vader.'

Kritische vragen en begrip

'Die twee hebben een klik gekregen; dat is onvoorstelbaar. Tony liet mijn vader praten, maar stelde ook kritische vragen. Hij durfde hem te confronteren met lastige zaken en stelde oplossingen voor als mijn vader daar behoefte aan had. Hij luisterde naar al zijn verhalen en toonde begrip. Daardoor maakte hij van mijn vader een mens, geen patiënt.'

Baken van vertrouwen

'Toen de twee elkaar net ontmoetten, was mijn vader heel erg ziek. ´Geef me maar een spuitje´, zei hij. ‘Nee meneer, morgen schijnt de zon weer. Ik heb dit vaker meegemaakt en mensen knappen na verloop van tijd weer op. Ik sleep je er doorheen’, antwoordde Tony. Al snel werd hij een baken van vertrouwen.'

Hulp aan familie

'Aanvankelijk bezocht mijn vader Tony in het ziekenhuis. Toen hij niet meer mobiel was, kwam hij wekelijks bij ons thuis. Tony voelde inmiddels niet meer als een geestelijk verzorger, maar als een goede vriend. Ook mijn moeder en ik konden met hem praten als we worstelden met complexe privézaken die ontstonden door het ziekbed van mijn vader.'

Echte steun

'Als familie hebben jullie een goede band. Jullie benoemen dingen bij de naam en gaan ze niet uit de weg. Ik kom jullie daar alleen een beetje in begeleiden', zei Tony wel eens. En dat heeft hij gedaan. Hij gaf ons positieve hoop in tijden dat het moeilijk was en mijn vader rust, vertrouwen en echte steun.'

Helmie is 55 jaar en verloor haar vader in 2018.