Ik denk bewuster na waar ik mijn energie aan uitgeef
‘Door de longkanker ben ik benauwd en kortademig. Daarnaast heb ik last van misselijkheid en word ik beperkt door de chemo’s. Ik mag veel dingen niet doen, zoals parachutespringen of een tatoeage zetten. Toen ik naar de Efteling wilde, zei de arts: je moet uitkijken voor achtbanen, want daar kun je blauwe plekken van krijgen. Dat zijn simpele dingen waar je niet over nadenkt. Ik heb laatst een sporthorloge gekocht die mijn hartslag meet. Toen werd ik geconfronteerd met mijn hart dat blijkbaar overuren draait.’
Vermoeidheid
‘Het meeste last heb ik van vermoeidheid. Qua fysieke klachten staat die met stip op één. Een gemiddeld persoon heeft bijvoorbeeld acht uur op een dag waarin zij actief dingen kunnen ondernemen. Ik heb maar drie uur. Dus daar moet ik steeds rekening mee houden. Ik merk aan mezelf dat ik alsnog vijf uur uitgeef op een dag. Ik ben nog zoekende naar de balans en dat is moeilijk.’
Stoppen met school
‘Ik heb meer balans gevonden, nadat ik besloot te stoppen met school. Het was een lastige keuze en het heeft lang geduurd voordat ik de knoop doorhakte. Het gaf me stress, omdat ik graag mijn diploma over twee jaar wil halen. Maar ik ga binnenkort trouwen en ik doe leuke dingen met vrienden en familie. Als ik ook nog moet studeren, had ik nooit een juiste energiebalans kunnen vinden. Ik ben dus blij dat ik de keuze gemaakt heb. Mijn vriend heeft me daarbij enorm geholpen. Met hem kan ik goed praten. Ik merk dat hij me soms de bevestiging moet geven dat mijn keuze goed en logisch is. In mijn eentje vind ik het moeilijk om de knoop door te hakken.’
Beperking
‘Vlak na mijn diagnose was ik erg bezig met het verwerken van dit nieuws en de medische behandelingen. Eerst dacht ik dat er niet veel zou veranderen in mijn leven en dat ik bijvoorbeeld nog gewoon kon werken. Een paar maanden later keek ik het televisieprogramma Over Mijn Lijk. Toen kwam het besef: ik ben echt ziek en ik heb een beperking. Toen dacht ik: ik heb hulp nodig. Ik kon de juiste zorg moeilijk vinden en ik wist niet waar ik moest zijn. Het zou fijn zijn als er in het traject meer aandacht is voor wat ik belangrijk vind in het leven, en om ondersteuning te krijgen. Het gaat immers om het maken van soms moeilijke keuzes.’
Eva was 26 jaar en had uitgezaaide longkanker. Ze is op 30 november 2024 overleden. Lees het hele verhaal van Eva en volg haar ervaringen op haar instagram Longeneeslijk.
Foto: Noortje van der Kraan fotografie