Het voelt als een vriendschap

Met zijn tweeën

‘Joosts ziekte is een klap in het gezicht, maar daar moet je mee omgaan’, zegt Gerda. ‘Zelf ben ik veel in ziekenhuizen geweest. Door een spierziekte - die ik op latere leeftijd kreeg- zijn mijn armen en benen aangetast. Hierdoor kan ik slecht bewegen, en heb ik weinig kracht in mijn handen en vingers.’

Vrijwilliger

‘Door onze situatie en omdat we maar met z’n tweeën zijn, kregen we op een gegevent moment de tip om met een vrijwilliger in contact te komen. Daar hebben we gebruik van gemaakt.’

Gewoon even naar de winkel

‘Het klikte meteen bij de kennismaking. René, vrijwilliger van de afdeling VPTZ West-Brabant/Tholen, stelde voor om af en toe met mijn man te gaan wandelen, zodat ik wat tijd voor mezelf had. En als ik zin had, ging ik mee, want samen kunnen we er niet meer uit. René droeg de tassen of duwde de rolstoel. Precies die dingen die voor mij lastig zijn.’

Geen verplichting

‘Het bezoek van René voelt niet als een verplichting, meer als vriendschap. Er komen veel mensen voor de zorg bij ons thuis, dus soms slaan we het bezoek van René een weekje over. Ik kan iedereen in deze situatie aanraden om gebruik te maken van een vrijwilliger. Het zorgt ervoor dat je niet alleen bent.’

Gerda is getrouwd met Joost. Joost heeft uitgezaaide prostaatkanker. Op verzoek van de geïnterviewde zijn de namen Gerda, Joost en René verzonnen.
 
Dit is een fragment uit het artikel VPTZ-vrijwilligers brengen licht en lucht in de dag in Pal voor u-magazine/gids Het leven gaat door. Het artikel is terug te lezen op de website.