Er is een nieuwe fase aangebroken

Eerste schrik

‘Toen ik in 2013 te horen kreeg dat de borstkanker was uitgezaaid en ik niet meer zou genezen stond mijn wereld op zijn kop. Ik dacht dat ik snel dood zou gaan. De eerste paar dagen waren mijn man en ik erg verdrietig. Toen de eerste schrik voorbij was, herpakten wij ons en besloten we er onze schouders onder te zetten. De eerste acht jaar had ik nauwelijks klachten en was dat niet moeilijk. We volgden samen de adviezen van de oncoloog op en ons leven ging door, bijna als vanouds.’ 

Behandelingen

‘Bij uitgezaaide borstkanker zijn er verschillende behandelingen mogelijk. Het is belangrijk om samen met de arts na te denken welke behandeling je volgt. Het gaat namelijk niet alleen om wat de behandeling met de kanker doet, maar ook met mij als persoon. Mijn oncoloog denkt hierin goed met mij mee. Ik krijg een palliatieve behandeling. Ik begon met hormoontherapie, daarna kreeg ik hormoontherapie met immunotherapie en sinds 2021 krijg ik chemotherapie.’

Wennen

‘De chemo is wel even wennen. Er is een nieuwe fase aangebroken. Bepaalde bezigheden, zoals tuinieren, kan ik niet meer. Er zijn vervelende bijwerkingen en ik voel dat ik achteruit ga. Op dit moment krijg ik mijn laatste chemokuur. Hierna zal ik niet meer behandeld worden in het ziekenhuis. Ik moet dan afscheid nemen van al die fijne, kundige mensen van het CWZ. Maar mede dankzij mijn man John, die me met humor en optimisme helpt en steunt, en al die lieve, betrokken mensen om ons heen, zullen we ons er hopelijk doorheen slaan.’
 

Lees An's hele verhaal en de reactie van haar oncoloog hier op de website van CWZ Nijmegen.