Als je overleden bent, willen we je niet thuis houden
Maanden
‘Ik wilde mijn prognose graag weten. Volgens de arts is het hooguit maanden, als ze niets doet. Zij leidt de studie waaraan ik nu mee doe. Ik hoop dat ik mijn verjaardag over vijf maanden haal. Daar ga ik voor. Ik voel me nu relatief goed, al is de behandeling zwaar.’
Snel uit huis
‘Ik bespreek alles met mijn dochters van 21 en 24 jaar oud. Dus ook waar ik wil overlijden. Ik dacht zelf aan een hospice maar mijn dochters willen graag dat ik thuis blijf. Maar als ik overleden ben, willen mijn dochters me wel snel uit huis, haha. Niet thuis opbaren, dat vonden ze niks. Alles na mijn overlijden hebben we besproken. We weten helemaal hoe de uitvaart eruit gaat zien.’
Euthanasie
‘Mijn vader had uitgezaaide huidkanker. Hij is door euthanasie overleden. Mijn dochters zijn niet bij de daadwerkelijke euthanasie geweest maar zijn wel overal bij betrokken. Ik heb ook over euthanasie gesproken met hen. En met mijn huisarts. Zij is relatief nieuw voor ons, dus ik wilde wel graag weten hoe zij erover dacht. Zij komt nu één keer per maand langs, ook om over de euthanasiewens te praten.’
Berusting
‘Als je zo leeft met het einde in zicht, dan is het op een gegeven moment ook goed. Dat heb ik ook bij mijn vader gezien. Vooral in die allerlaatste periode, je leeft naar het einde toe. Dan is er ook een soort berusting voor het overlijden. Ik praat er nu veel over met mijn dochters. Doordat je weet wat belangrijk is en we veel gepraat hebben, is de dood minder eng. Niet minder verdrietig maar minder iets waar we bang voor hoeven te zijn.’
Ga leven
‘Ik zou iedereen zo veel mogelijk meegeven: leef! Ook met de dood in je schoenen. Ik heb heel veel ingeleverd: mijn conditie, mijn uithoudingsvermogen, mijn werk. Maar ik geniet ook nog zo veel. Je verlegt steeds de lat en daar hoef je niet bang voor te zijn. Het gaat over die kleine dingen, die kleine stapjes waar je van geniet of trots op bent. Ik wandel nu bijna elke dag weer, gewoon om conditie op te bouwen. En nee, dat is nog niet waar het ooit was maar het is wel al beter. En als ik dan buiten loop, met de zon op mijn gezicht en de vogels fluiten in de boom, dan geniet ik. Van die kleine dingen.’
Yvian was 49 jaar en had uitgezaaide longkanker. Yvian is op 15 feburari 2023 overleden.