Vlammetje
Schop
‘Toen ik naar de huisarts ging met de bult in mijn borst dachten we dat het niets zou zijn. Ik was tenslotte net bevallen, nog vol hormonen en ik had dus die schop gehad. Maar toen de bult na twee weken niet minder was geworden, twijfelde ik. Er werd een speciale foto van mijn borst gemaakt (mammografie), en een echo. Er was niets op te zien dus ik ging opgelucht naar huis.’
Niet goed
‘Een maand later was de bult nog niet weg. Ik vertrouwde het niet meer en kreeg opnieuw onderzoek. Terwijl ik thuis met mijn kinderen was, belde het ziekenhuis. Het was niet goed, het was borstkanker en uitgezaaid. Ik was niet meer te genezen en zou palliatieve behandeling krijgen. De grond zakte onder mijn voeten weg.’
Palliatieve behandeling
‘De behandelingen die ik krijg, zijn bedoeld om te zorgen dat ik langer leef. Tijd is nu mijn beste vriend, want ik kan niet meer beter worden. Ik heb een hormoongevoelige borstkanker, daarom krijg ik anti-hormonale therapie (hormoontherapie). Door deze behandeling ben ik in de overgang. Om te voorkomen dat de kanker nog verder groeit, zijn ook mijn eileiders weggehaald.’
Minder zin
‘Op dit moment heb ik vooral minder zin in seks of intimiteit. Dat vind ik moeilijk. Ik ben nog jong, maar door mijn ziekte en de behandelingen voel ik anders in mijn lichaam. Bijwerkingen van de anti-hormonale therapie kan een droge vagina zijn, maar daar heb ik geen last van. Ik mis vooral het vlammetje, de oude Debby tijdens intimiteit. Daarom heb ik aan mijn verpleegkundig specialist een verwijzing naar een seksuoloog aangevraagd.’
Voorbereiden
‘Mijn man gaat bij de eerste afspraak nog niet mee. We hebben kleine kinderen dus zitten vaak met oppas. Ik bereid de afspraak wel met hem voor. Wij praten sowieso heel veel. Ik weet wat zijn behoeften en verwachtingen zijn. Ik lees me ook goed in, en zoek alles op.’
Eigen regie
Ik vind het belangrijk om zelf goed te weten wat er mogelijk is. Zo zoek ik informatie op, deel ik open over mijn ziekte op Instagram en kijk ik naar de nieuwste behandelmogelijkheden. Zo ben ik altijd geweest en vind ik ook fijn. De gesprekken die ik met mijn dokter of verpleegkundig specialist heb, zijn dan ook begrijpelijk en helpend. Ik heb duidelijke vragen en we praten over de onderwerpen die ik wil weten.
Toekomst
‘Het heeft voor mij nu ook geen zin om te veel na te denken als het slechter gaat. Natuurlijk doe ik dat wel, en heb ik bijvoorbeeld een gesprek met een uitvaartverzorger gehad maar ik wil vooral in het nu zijn. Ik voel me nu goed, dus nu genieten we. Van de kleine dingen met mijn gezin, vakanties en uitjes. Er is zeker ruimte voor verdriet maar ik ben van mezelf een optimist. Ik kijk naar wat er nu wel kan in plaats van wat er niet meer kan.’
Debby is 34 jaar en heeft uitgezaaide borstkanker. Je kunt haar volgen op haar Instagram Kankrsterk.