Weggevreten

Uitzaaiingen in de botten

‘Het is bijzonder dat ik nog leef. De meeste mensen met dezelfde ziekte leven niet lang meer. Kanker in je botten is heel heftig. Ik kreeg vierenhalf jaar geleden te horen dat ik uitgezaaide prostaatkanker had. De uitzaaiingen zaten al in mijn botten. Het is niet meer te genezen, maar ik krijg nu wel chemo’s om de kanker te remmen.’

Chemo

‘Op een gegeven moment kreeg ik allerlei probleempjes. Ik voelde me steeds zieker. Alsof ik een griepje had of te veel hooi op mijn vork genomen. En ik was ook hondsmoe. Toen ben ik wat dingen gaan opzoeken op het internet, en begon ik erover tegen mijn arts-oncoloog. Toen werden mijn calciumwaarden onderzocht en zag ik op het scherm allemaal rode dingen verschijnen. Het was dus enorm hoog. Ik moest direct aan de chemo.’

Vermoeidheid

‘Nu gaat het wel. Ik heb gisteren weer chemo gehad en vanmorgen ben ik naar de verjaardag van mijn broer geweest. Een lekkere moorkop gegeten, haha. Ik voel me ook vrij monter. Die vermoeidheid blijft wel. Lopen is moeilijk voor me. Ik loop nog naar mijn broer, hij woont drie deuren verderop. Maar tot de voordeur, de achterdeur is net te ver. Lopen naar mijn volkstuin red ik niet meer. Dan zwalk ik op terugweg van vermoeidheid.’

Geniet

‘Al is de vermoeidheid erg vervelend, ik geniet nog wel van het leven. Ik ben elke dag blij dat ik er nog ben. Ik heb geen pijn en kan nog goed plassen. Dat heeft ook niet iedereen met prostaatkanker. Ook mijn familie vindt het belangrijk dat ik er nog ben, dat geeft mij steun. Ik kan overdag ook lekker lui zijn en ’s avonds samen eten met mijn broer of koffie drinken met mijn zus, die ook in de buurt woont. Zo lang het zo gaat, gaat het goed.’
 

Wim is 83 jaar en heeft uitgezaaide prostaatkanker.