Home Ervaringsverhalen Soms staat de kanker tussen ons in

Soms staat de kanker tussen ons in

Marloes heeft borstkanker met uitzaaiingen in de botten, hersenvlies en lever. De onzekerheid of de palliatieve behandelingen aanslaan, samen met de bijwerkingen van haar ziekte en medicijnen maken haar en haar vriend onzeker. ‘We verwerken het op onze eigen manier. Soms staat de kanker tussen ons in.’ 
Portret Marloes

Knobbeltje

‘Mijn moeder is overleden aan borstkanker toen ik 16 jaar was. Dus ik hield altijd mijn borsten goed in de gaten. In 2016 liet ik een knobbeltje onderzoeken. Het was goedaardig. Toen ik een jaar later mijn dochter kreeg, en borstvoeding gaf, voelde ik dat het knobbeltje veranderde. Ik had helaas het verkeerde lot uit de loterij getrokken. Het knobbeltje bleek toch kwaadaardig te zijn ontwikkeld met uitzaaiingen in de botten.'

Achtbaan

'Toen ik mijn diagnose kreeg, had ik gelukkig een sterke relatie met mijn vriend, de vader van onze dochter. Naar mijn eerste echo in het ziekenhuis ging ik alleen. Maar ik zag meteen aan het gezicht van de radioloog dat het niet goed was. Ik belde mijn vriend, die direct naar het ziekenhuis kwam. Dan zit je allebei in zoveel spanning en onzekerheid. Dat eerste jaar, met alle grote behandelingen, merkte ik dat we samen in een achtbaan zaten en als een magneet aan elkaar geplakt waren. We deden alles samen. Mijn lichaam had ik overgegeven aan de dokters en het ziekenhuis.'

Streep 

'Na dat jaar, had ik het gevoel dat ik naar buiten werd gestuurd met de mededeling ‘je bent nu stabiel. Succes met alles’. Daar sta je dan. Onbewust en langzaam begonnen ik en mijn vriend aan onze eigen weg in de verwerking en het rouwproces. De grond werd onder onze voeten vandaan gehaald. Er staat een streep onder je oude leven. Dat leven is echt weg.  

Samen 

‘Mijn vriend – inmiddels verloofde- en ik verwerken dingen op onze eigen manier. Soms staat de kanker letterlijk tussen ons in. Het zorgt voor flinke hobbels. We nemen dan een andere afslag in de verwerking. Maar we vinden elkaar altijd aan de andere kant.’ 

Veranderingen

'Door de bijwerkingen van de medicijnen ben ik ook zó veranderd. Ik herken mezelf niet meer. Ik mis weleens hulp om hiermee om te gaan. Natuurlijk is uitgelegd wat er kán veranderen. Maar daarna is het eigenlijk niet meer ter sprake geweest. Geen vragen over wat ik nu ervaar of waar ik tegenaan loop. Ik vraag of vertel het zelf. Ik vraag bijvoorbeeld of de vermoeidheid een van de bijwerkingen is of dat het komt door de verwerking. Dat kan allebei. Ik mis wel eens begeleiding hierbij.

 

Marloes is 31 jaar en heeft uitgezaaide borstkanker. Haar hele verhaal lees je op de website van IKNL.nl

De foto van Marloes in dit artikel is gemaakt door Femke van den Heuvel Fotografie.

Meer weten? Stel je vraag

Neem voor spoedeisende vragen en vragen over je persoonlijke, medische situatie altijd contact op met je eigen arts of verpleegkundige.
Stel jouw vraag