Home Ervaringsverhalen Werk is een bestaansreden voor mij

Werk is een bestaansreden voor mij

Op zijn 36e kreeg Martijn de diagnose NET-kanker. Hierdoor moest hij stoppen met zijn werk als functioneel beheerder. Toch vond hij een nieuwe manier om te werken.
Martijn Bomas

Fulltime

‘Ik werkte sinds 2020 fulltime als functioneel beheerder bij een bedrijf in de telecom. Toen ik ziek werd, hield mijn werkgever rekening met me. Ik hoefde niet per se de deadlines te halen. Maar op een gegeven moment ging het niet meer. Ik werd honderd procent arbeidsongeschikt verklaard en kreeg een IVA-uitkering, een soort WIA.’ 

Ik ging uitzoeken of ik als zelfstandige verder kon gaan. Dat leek me wel wat: makkelijke klussen oppakken die minder energie vragen, zoals een computer opnieuw installeren, dat werk. Veel mensen vragen daar om. Zo kon ik mijn talent en passie voor ICT nog steeds kwijt. Ik kwam er alleen achter dat het voor mij erg lastig was binnen de IVA en in combinatie met mijn ziek-zijn ondernemer te worden. Zo vroegen ze bij het UWV: waar sta je over zoveel jaar met je bedrijf? Die vraag kon ik niet beantwoorden.’ 

Geen druk

‘Via mijn oud-werkgever kwam ik daarna in contact met Sander van Gemerden, die had een eigen ICT-bedrijf. Hij zei: ‘Je zou ook voor mij kunnen werken. Ik heb opdrachten waar anderen niet aan toekomen en waar jij kunt helpen. Zo ben ik bij hen gaan werken. In Nijkerk, waar ik woon. Ik kan er met de fiets naartoe. Ik ben vrij om mijn uren in de week te kiezen, en doe opdrachten waar geen druk op zit. En als het niet meer gaat kan een andere collega het voor me oppakken. Of ik zoek iets voor hem uit, waar een ander niet aan toekomt of minder kennis van heeft.’ 

Twee uur

‘Nu werk ik twee uur in de week. Ik kan zelf bepalen wanneer ik die invul. Als ik me goed voel en besluit dat ik die middag wil komen, is dat goed. Als ik iets afspreek, probeer ik me eraan te houden. Maar soms voel ik me niet lekker. Het is dan fijn dat je kunt zeggen: het lukt vandaag niet.’ 

Energie

‘Ik heb me in het begin wel een profiteur gevoeld omdat ik een uitkering heb. Als ik me beter voelde dacht ik: "Ik kan toch wel meer werken dan twee uur?" Maar al lijkt twee uur weinig, dat is nu genoeg voor mij. Ik heb de zorg voor de kinderen. Daarnaast doe ik ook fysiotherapie om fit te blijven. Werken levert energie op, maar kost ook energie.’

Niet alleen thuiszitten

‘Ik wil er in de eerste plaats voor mijn vrouw en mijn kinderen zijn. Het moment dat ik de kinderen van school kan halen is voor mij heilig. Maar werken is ook belangrijk voor mij: je kunt je talenten en wie je bent er in kwijt. Toen ik ziek werd en het zeker was dat ik niet voor 100 procent kon werken dacht ik: ‘Ik wil niet alleen thuis zitten en voor de kinderen zorgen. Al kost me dat laatste op zich veel energie.‘’

Collega's

‘Het is voor belangrijk mee te kunnen gaan in de ontwikkelingen in de ICT-techniek. En al werk ik twee uur in de week, ik vind collega’s belangrijk. Toen ik bij Van Gemerden ICT begon, vroeg mijn werkgever of ik in een aparte ruimte wilde zitten om mijn werk ongestoord te kunnen doen. Maar mensen om me heen vind ik prettig. Voor de gezelligheid, maar ook om over werk te kunnen praten.’ 

Ziekte

‘Mijn leven draait nu voor een groot deel om mijn ziekte en het is belangrijk om me af en toe met mijn werk bezig te houden. Dat je met mensen die hetzelfde denken kunt overleggen wat de beste ICT-oplossing is. En soms wil ik mijn verhaal kwijt, bijvoorbeeld als het tegenzit met de behandeling van mijn ziekte. Dan heb ik een luisterend oor, dat is ook fijn.’

Martijn Bomas is 39 jaar en heeft NET-kanker. Hierover schrijft hij in zijn blog ‘Kankergevecht’.  

 

Meer weten? Stel je vraag

Neem voor spoedeisende vragen en vragen over je persoonlijke, medische situatie altijd contact op met je eigen arts of verpleegkundige.
Stel jouw vraag