Home Ervaringsverhalen Buurtzorg is fijn, maar ik had het liever niet gehad

Buurtzorg is fijn, maar ik had het liever niet gehad

Jenneke heeft uitgezaaide borstkanker. Ze krijgt levensverlengende behandeling in het ziekenhuis. Ook krijgt ze palliatieve zorg thuis. Lees hier haar verhaal.
Portre Jenneke

Begrafenis geregeld

‘Ik was 52 jaar toen ik de diagnose borstkanker kreeg. Drie jaar geleden is het uitgezaaid. In mijn medisch dossier stond ineens ‘palliatieve behandeling’. Ik schrok heel erg, ik dacht dat het einde van mijn leven was. Ik heb veel dingen geregeld, zoals mijn begrafenis. Toen ik aan de oncoloog in het ziekenhuis vroeg wat palliatief precies betekent zei hij: ‘maar jij gaat nog lang niet dood.’

Pijnstilling in de palliatieve fase 

‘Inmiddels heb ik al tien jaar de ziekte borstkanker. Ik heb een tijd een morfinepomp thuis gehad. Ik had het nodig, maar het maakte mijn wereld wel klein. Inmiddels ben ik overgestapt op morfinepleisters. Dat ging niet gemakkelijk. Ik was echt ziek van de ontwenningsverschijnselen. Niemand begreep dat echt, alleen de wijkverpleging.

Palliatieve wijkzorg 

‘Ik ben heel blij met de wijkverpleging. Het zijn vaak dezelfde dames die komen en ze zijn allemaal heel begripvol en lief. Maar je hebt weinig privacy. Als je bijvoorbeeld onverwacht bezoek hebt en Buurtzorg komt langs. Dan voel ik me toch opgejaagd of ongemakkelijk. Ik mocht onlangs een weekje van stichting Roparun op vakantie. Dat voelde echt als vakantie omdat je even uit je dagelijkse routine bent.’

Huisarts

‘Mijn huisarts komt regelmatig langs. Daar heb ik goed contact mee. Maar mijn behandeld arts is in het ziekenhuis. Daar heb ik telefonisch overleg mee, en ik ga naar toe voor scans en een onderhoudskuur voor mijn botten.’

Geestelijk verzorger 

‘Ik heb een geestelijk verzorger gevraagd. Met haar kon ik praten over levensvragen. Zoals waarom ik deze ziekte heb gekregen? Of hoe ik mijn leven zin geef? Ze geeft niet direct een antwoord, maar ze helpt me door met mij te praten. Ik heb een goede klik met haar, dat is belangrijk.’

Kleinkinderen

‘Ik heb twee volwassen dochters en drie kleinkinderen, de vierde is op komst. Ik wil heel graag de vierde nog ontmoeten. Maar ik vind het hebben van deze ongeneeslijke ziekte wel zwaar. Ik sta ermee op en ik ga ermee naar bed. Het is voor mij heel veel vallen en soms opstaan.'

Jenneke is 62 jaar en heeft uitgezaaide borstkanker. 

Meer weten? Stel je vraag

Neem voor spoedeisende vragen en vragen over je persoonlijke, medische situatie altijd contact op met je eigen arts of verpleegkundige.
Stel jouw vraag