Inzicht en rust

Niet instorten

‘Ik was net bevallen van mijn tweede kindje. Toen ik thuis was, kreeg ik een telefoontje van het ziekenhuis. Ze vertelden dat ik borstkanker had en niet meer beter zou worden. Ik wist alleen maar dat ik niet kon instorten waar mijn kinderen bij waren. Ik heb mijn man en familie gebeld en gelukkig waren zij er snel.’

Deken van rust

‘Tijdens een van mijn eerste gesprekken met de dokter voelde ik een deken van rust over me heen komen. Het klinkt misschien zweverig, maar ik voelde heel veel liefde en kracht. Ik kan dit, ik ga dit doen. Dat gevoel heb ik nog steeds. Ik vertrouw op mijn gevoel en mijn lichaam. En ik zoek alles uit en vraag hulp en zorg. Ik heb de controle en het overzicht.’

Mens-zijn

‘Nadat het duidelijk was dat ik borstkanker had, ben ik doorverwezen naar het gespecialiseerde kankerziekenhuis in Amsterdam, het Antoni van Leeuwenhoek. Daar gaan de gesprekken vooral over mijn kanker en mijn lichamelijke klachten. Het is heel medisch. Soms mis ik wel het stukje ‘mens zijn’.  Dat zoek ik dan zelf actief op.’

Oproep

‘Zo kwam ik na een oproep op social media bij een geestelijk verzorger. Ik kende haar niet maar ze reageerde op mijn oproep. Met haar heb ik de mooiste gesprekken gehad over de zin van het leven. Over de dood, leven na de dood en het leven dat ik achterlaat. Deze gesprekken hebben mij zoveel inzicht en rust gebracht.’

Natuur en water

‘Ik ging ook naar de psycholoog in het ziekenhuis maar de gesprekken met de geestelijk verzorger waren anders. In het ziekenhuis zit je toch weer in een wachtkamer voordat je naar een spreekkamer gaat, en heb je een vaste tijd voor je afspraak. Bij de geestelijk verzorger kon ik naar haar praktijk, een huisje in haar tuin waarbij je uitkeek over natuur en water. Ze had een afspraak van 2 uur gepland.’

Nodig

‘Het waren niet alleen gesprekken die we gevoerd hebben. We hebben samen gewandeld, ik heb brieven geschreven of we luisterden naar muziek. Precies wat ik op dat moment nodig had. We spraken bijvoorbeeld over mijn angst en waar die vandaan komt.

Ik geloof niet in een God en dat was ook niet de bedoeling van het gesprek. Het ging niet over geloof. Mijn man, zus en binnenkort mijn vader gaan ook naar haar toe. Ook zij hebben dezelfde ervaring met de geestelijk verzorger. Een bezoek aan haar lucht zo op.’

Tijd

‘De medische behandeling die ik in het ziekenhuis krijg is bedoeld om de kanker minder snel te laten groeien. Tijd is nu mijn beste vriend. Elke dag dat ik hier ben, is ook een dag waarop er een nieuw medicijn ontdekt kan worden. Wie weet is dit een medicijn waardoor ik nog langer hier kan zijn.'

Debby is 34 jaar en heeft uitgezaaide borstkanker. Je kunt haar volgen op haar Instagram Kankrsterk.