Blog Over Mijn Lijk aflevering 5 - seizoen 10

Onderwerpen aflevering 5

Terwijl Zoë weet dat ze eerder in maanden dan in jaren moet denken, is ze verliefd geworden. Op Michael. Een jongen uit haar vriendengroep. Ze kennen elkaar al sinds ze 15 jaar oud waren. ‘Ik heb echt vlinders in m’n buik’, zegt Zoë. En ze vindt het zó fijn dat ze dit nog kan meemaken in de laatste fase van haar leven. Haar verliefdheid voelt als een medicijn, want het werkt goed tegen de pijn, geeft ze aan. Pijn komt veel voor bij mensen die ongeneeslijk ziek zijn.

Stoppen met behandeling

Zoë krijgt een remmingsmiddel. Dat werkt goed, maar hierdoor krijgt ze heftige inwendige bloedingen. Ze heeft samen met de oncoloog besloten om te stoppen met deze medicijnen. Dit geeft voor haar een betere kwaliteit van leven. De tumoren groeien nu wel weer heel hard. Het wel of niet doorgaan met een bepaalde behandeling kan moeilijk zijn. Zeker als je door de behandeling langer leeft, maar wel last hebt van veel vervelende bijwerkingen. Lees  hier meer over de keuze wel of niet behandelen?

_{Zoë met in de achtergrond haar vriend Michael}

Psychosociale zorg

Zoë vindt het lastig te laten zien hoe ze zich echt voelt. Ze wil niet dat mensen zien dat ze zo ziek is. Hierdoor voelt ze zich soms eenzaam. Ze werkt hier aan met haar psychiater. Zo wil Zoë vaak met dingen wachten totdat ze zich beter voelt. Maar haar psychiater leert haar dingen kleiner te maken, omdat ze steeds achteruit gaat. Zoals dat ze niet hoeft te wachten totdat ze naar Parijs kan (misschien kan dit niet meer), maar dat ze haar vriendinnen thuis uitnodigt. Zoë praat met een psychiater, maar er zijn ook andere hulpverleners met wie je kunt praten. Lees hier meer over op de pagina Psychosociale zorg.

Leven met de dood in zicht

Jegor bezoekt een gespecialiseerde neurochirurg in Montpellier, Frankrijk. Hij doet dat één keer per jaar. Zijn vrienden, vriendin en moeder gaan mee. Deze neurochirurg kan heel precies naar de tumorcellen in zijn hoofd kijken. De tumor van Jegor is in het afgelopen jaar twee millimeter gegroeid. ‘Dat is goed’, zegt de arts, ‘want meestal groeit de tumorsoort die jij hebt vier millimeter per jaar’. Jegor is dan ook opgelucht. En hij neemt graag het advies van zijn arts over: ga verder met het genieten van je leven. Jegor leeft met het einde in zicht. Dat zorgt soms voor verdriet, boosheid, frustratie, angst en verwarring, Dat zie je ook bij Jegor. Lees hier meer over leven met de dood in zicht. 

Praktische zaken regelen

Eva krijgt helaas minder goed nieuws. De tumoren in haar longen groeien. Ook zijn er ‘kleine vlekjes’ in haar hoofd gevonden: nieuwe uitzaaiingen. Ze zal aan de chemo moeten. ‘Als de chemo aanslaat, heb ik nog een jaar te leven’, zegt ze tegen presentator Tim Hofman. Het gesprek over die chemo vindt plaats bij het Gedenkbos Loon op Zand. 

Eva is een locatie aan het uitkiezen op deze natuurbegraafplaats. Veel mensen die ongeneeslijk ziek zijn vinden het prettig om deze praktische zaken te regelen. Hoe moeten mensen jou herinneren, vraagt Tim haar. ‘Als een lachebekkie’, zegt Eva als eerste. ‘Als iemand die vrolijk is. En een beetje eigenwijs.’

_{Jeffrey in het ziekenhuis}

Kinderen

Ook met Jeffrey gaat het niet zo goed. Hij heeft steeds meer uitzaaiingen. Hij geeft aan dat hij niet bang is voor de dood, maar wanneer komt het? En wat daarna vraagt hij zichzelf ook wel af. In deze vijfde aflevering begint hij aan een nieuwe kuur. Daarvoor moet hij regelmatig naar het ziekenhuis. In het ziekenhuis krijgt hij via een infuus een medicijn. Hij heeft zijn dochtertje Merel bij zich. ‘Dat is al de derde keer dat ze met papa meegaat naar het ziekenhuis. Zo krijgt ze een beetje mee van wat er allemaal speelt.’ Jeffrey is ernstig ziek. Dat heeft ook invloed op zijn kinderen. Hoe je daarmee om kunt gaan, lees je hier op de pagina Kinderen van ernstig zieke ouders. 

Meer afleveringen

Je vindt alle blogs over seizoen 10, en hoe het nu gaat met de deelnemers uit seizoen 9 hier op Overpalliatievezorg.