Mijn leven stond op pauze
Goud
‘Mijn moeder was een onafhankelijke, zelfstandige vrouw. Toen ze op 68-jarige leeftijd de diagnose dementie kreeg, bleef ze het lang ontkennen. Dat was haar kracht, maar ook haar zwakte. Ze is naar mijn idee te lang thuis blijven wonen. Ze had het geluk dat ze in een woongroep woonde, waar haar buren een oogje in het zeil hielden. De buren zijn echt goud voor ons geweest.’
Te goed
‘Bij mijn tante ging het anders. Zij is direct na de diagnose opgenomen. Wij vonden haar eigenlijk te goed maar ze wilde zelf. Ze had geen partner of kinderen. Ik en mijn zus hebben samen met haar een verpleeghuis uitgezocht. We zochten haar vaak op.
Mijn tante is één keer opgenomen geweest in het ziekenhuis, dat was voor haar en ons erg schrikken. Vooral omdat de dementie toen al ver gevorderd was en ze helemaal in paniek raakte in het ziekenhuis. Wij hebben toen duidelijk gezegd dat we dat bij mijn moeder absoluut niet wilden.’
Pauze
‘In de tijd dat mijn moeder thuis woonde, stond mijn leven eigenlijk op pauze. Je bent zo bezig met het zorgen voor die ander. Alles stond in het teken van haar. Dan werd ze weer thuis gebracht door de politie of dan vroeg ze wildvreemden om voor haar te pinnen. Elke keer als mijn telefoon ging, schrok ik. En ze belde me zelf ’s avond makkelijk acht of negen keer per avond. Dat vergat ze direct weer.’
Dun koord
‘Ze kon ook heel boos worden. Stond ze te schreeuwen omdat ik eten bij haar liet bezorgen. Ik ben zelf ook een keer uit mijn vel gesprongen. ‘Ik kan niet meer’ riep ik dan tegen haar. Ze was zo kwetsbaar, maar dat wilde ze echt niet zien. Voor mijn gevoel liepen we in die tijd over een dun koord. Als er één afviel, gingen we allemaal.’
Sterke band
‘Aandacht van zorgverleners was er in die tijd voor mij niet echt. Gelukkig deed ik het samen met mijn zus. Omdat mijn vader jong is overleden, waren mijn moeder, mijn zus en ik altijd met z’n drieën. Ik ben heel blij dat ik het met mijn zus kon doen. We zijn heel verschillend maar over de zorg voor mijn moeder dachten we hetzelfde. Onze band is heel sterk, toen ook.’
Ben of ken jij een mantelzorger? Voor jou is hulp beschikbaar. Kijk voor meer informatie op het artikel Mantelzorg.
Monique is 59 jaar. Haar moeder was 84 jaar, en had dementie. Ze is in 2021 overleden. Haar tante was 88 jaar, had ook dementie en is in 2020 overleden.