Home Ervaringsverhalen Ik doe mijn werk niet anders

Ik doe mijn werk niet anders

Marry was net klaar met haar oncologieopleiding als verpleegkundige toen ze zelf ziek werd: slokdarmkanker. Na één jaar was de kanker uitgezaaid en twee jaar later hoorde ze dat ze niet meer beter werd. Marry is al die tijd in het ziekenhuis aan het werk gebleven.
Portret Marry

Blijven werken in de palliatieve fase 

‘Ik vind mijn werk fijn. Ik wil ook nog geen afscheid nemen van mijn werk. Toen ik nog chemo kreeg, nam ik een week rust. Ik kreeg mijn chemo op vrijdag. Dan werd ik maandag heel erg ziek. Vrijdag voelde ik me langzaam beter en stond ik maandag weer op mijn werk.’

Mijn werk is niet anders nu ik ziek ben 

‘Mijn werk als verpleegkundige doe ik niet anders, nu ik weet dat ik niet meer beter word. Ik sprak altijd veel met patiënten, ook over moeilijke onderwerpen. Maar ik merk wel dat ik meer rust heb voor die gesprekken. Vroeger voelde ik soms wel stress omdat ik heel veel wilde doen op een dag. Dat heb ik niet meer.’ 

Ik ben open tegen mijn collega's over mijn ziekte 

‘Tegen mijn collega's ben ik heel eerlijk: ik vertel over mijn ziekte, en welke keuzes ik maak. En omdat ik alles vertel, durven ze ook makkelijker iets aan me te vragen. Dat zorgt voor heel open gesprekken. Dat is bij mijn patiënten eigenlijk ook zo. Ik weet nu – omdat ik zelf ook patiënt ben – hoe belangrijk het is als iemand de tijd voor je neemt. Ik krijg dat in het ziekenhuis waar ik kom ook. Dus dat wil ik ook aan mijn patiënten geven.’

Mijn werkgever denkt met me mee 

‘Het ziekenhuis, en de afdeling waar ik werk wil me heel graag houden. Dat geeft mij ook vrijheid. Als ik een weekje rust nodig heb, vanwege een behandeling, dan kan dat. Ook naar mijn werkgever ben ik eerlijk over mijn wensen en keuzes. 

Blijven werken is voor mij kwaliteit van leven 

‘Ik ga niet altijd maar door met behandelen. Op dit moment doe ik misschien mee aan een experimenteel onderzoek. Niet omdat het mijn leven verlengt – dat weet ik al – maar omdat het veel kan doen voor andere patiënten. Het betekent dat ik minder kan werken en vaker naar het ziekenhuis moet, maar dat heb ik er voor over. Ik vind het belangrijk om zo andere patiënten te helpen. Als ik dat uitleg aan mijn collega’s en naasten, dan snappen ze dat.’

 

Marry was 61 jaar en had uitgezaaide slokdarmkanker. Ze werkte als oncologieverpleegkundige in het St. Antonius Ziekenhuis in Utrecht en won de prijs Zorgmedewerker van het jaar 2022. 

Marry is op 3 november 2023 overleden. 

Meer weten? Stel je vraag

Neem voor spoedeisende vragen en vragen over je persoonlijke, medische situatie altijd contact op met je eigen arts of verpleegkundige.
Stel jouw vraag